Za górami, za lasami, za siedmioma rzekami na polskiej ziemi leży wieś Wałdowo.

W tej wsi mieszka sobie Czerwony Kapturek. Jej buzia jest tak słodka i radosna, że każdy kto tylko choć raz na nią spojrzy ma uśmiech na twarzy. Dziewczynka często odwiedzała swoją babcię, którą bardzo kochała i była gotowa jej przychylić nieba. Babcia mieszkała w niewielkim domku otoczonym przez zielony las. Pewnego dnia wnuczka otrzymała od niej prezent - czerwony aksamitny kapturek, który dziewczynka polubiła tak bardzo, ze za nic nie chciała się z nim rozstawać i wszędzie nosiła go na swojej główce. Przez to zaczęto ją nazywać Czerwonym Kapturkiem. Gdy nadszedł 21 stycznia dziewczynka popędziła przez las do swojej ukochanej babci przynosząc jej własnoręcznie zrobionego tulipana i list z życzeniami. Babcia bardzo się ucieszyła z tego prezentu i zapytała Czerwonego Kapturka, czy nie chce rozweselić wszystkich dziadków we wsi takim podarunkiem. Razem zabrały się do pracy. Nie mając możliwości połączenia się online z innymi, zachowując środki ostrożności w myśl obostrzeń COVID-19 wyruszyły rozdać wszystkim babciom i dziadkom skromny upominek. Zaskoczenie było duże ale radość i uśmiech na twarzy innych dziadków był dla babci i Czerwonego Kapturka najwspanialszą zapłatą jaką kiedykolwiek mogły otrzymać. Pomimo, że nie wszystkich dziadków zastaliśmy w domach to i tak upominek został pozostawiony na płotach, klamkach czy skrzynkach pocztowych. Odwiedziły ponad 70 domów i zmęczenie było duże to satysfakcja była ogromna.

Materiały CKiS w Sępólnie Krajeńskim
Tekst i Foto: Hanna Rompalska, Marlena Hermann

  Kliknij aby odsłuchać  Za górami, za lasami, za siedmioma rzekami na polskiej ziemi leży wieś Wałdowo. W tej wsi mieszka sobie Czerwony Kapturek. Jej buzia jest tak słodka i radosna, że każdy kto tylko choć raz na nią spojrzy ma uśmiech na twarzy. Dziewczynka często odwiedzała swoją babcię, którą bardzo kochała i była gotowa jej przychylić nieba. Babcia mieszkała w niewielkim domku otoczonym przez zielony las. Pewnego dnia wnuczka otrzymała od niej prezent - czerwony aksamitny kapturek, który dziewczynka polubiła tak bardzo, ze za nic nie chciała się z nim rozstawać i wszędzie nosiła go na swojej główce. Przez to zaczęto ją nazywać Czerwonym Kapturkiem. Gdy nadszedł 21 stycznia dziewczynka popędziła przez las do swojej ukochanej babci przynosząc jej własnoręcznie zrobionego tulipana i list z życzeniami. Babcia bardzo się ucieszyła z tego prezentu i zapytała Czerwonego Kapturka, czy nie chce rozweselić wszystkich dziadków we wsi takim podarunkiem. Razem zabrały się do pracy. Nie mając możliwości połączenia się online z innymi, zachowując środki ostrożności w myśl obostrzeń COVID-19 wyruszyły rozdać wszystkim babciom i dziadkom skromny upominek. Zaskoczenie było duże ale radość i uśmiech na twarzy innych dziadków był dla babci i Czerwonego Kapturka najwspanialszą zapłatą jaką kiedykolwiek mogły otrzymać. Pomimo, że nie wszystkich dziadków zastaliśmy w domach to i tak upominek został pozostawiony na płotach, klamkach czy skrzynkach pocztowych. Odwiedziły ponad 70 domów i zmęczenie było duże to satysfakcja była ogromna. Materiały CKiS w Sępólnie KrajeńskimTekst i Foto: Hanna Rompalska, Marlena Hermann Powered By GSpeech